Czwarty

        Michał, powiesz mi łaskawie, czego dusza pragnie? – odwracam się i patrzę w jego zielone oczy. Zatracam się w nich coraz głębiej. A on jest coraz bliżej, chociaż oboje wiemy, że tak być nie powinno. Trzask drzwi wejściowych sprawia, że odskakujemy od siebie za bezpieczną odległość.
    - Gdzie się schowaliście? – irytujący głosik mojego kochanego braciszka dociera do mnie, jak przez jakąś barierę. – Chciałbym wam kogoś przedstawić.
      Wychodząc z pokoju, potknęłam się o jakąś małą puchatą kuleczkę leżącą na wprost schodów. Stworzonko poruszyło się i zaczęło ujadać, ale po chwili przestało, zamerdało radośnie ogonem i znów się zwinęło.
    - Bobek, to ty jeszcze żyjesz, psinko? – zaśmiałam się, patrząc na małego yorka, który miał już swoje lata.
       Zeszłam na dół, gdzie mój brat urzędował w salonie z jakąś blondynką. Patrzyłam z niemałym zaskoczeniem, jak obejmuje ją ramieniem. Zbigniew Andrzej Bartman, syn Leona znalazł sobie w końcu dziewczynę? Niemożliwe. Jestem w szoku.
    - Zuza, a gdzie Kubiak? – spytał brat, zauważywszy mnie.
    - Jestem – sam zainteresowany pojawił się w drzwiach.
    - Asiu, poznaj proszę, to Michał mój przyjaciel i Zuzka moja siostra – blondynka nieśmiało podała nam rękę. – Zuzka, Michał to moja dziewczyna, Asia.
    - Czym cię wyrwał? – pytam z uśmiechem?
    - ZUZKA! – chciałoby się rzec, że to subtelne ostrzeżenie ze strony Zbyszka. Byłoby to jednak zminimalizowanie tonu tej wypowiedzi. Asia natomiast się tym nie przejęła.
    - Zbyszek jest bardzo miły. Sama nie wiem, jakoś się potoczyło – uśmiecha się blondynka, siadając na kanapie obok swojego faceta.
        Tak naprawdę, to nie chce mi się tutaj siedzieć, patrzeć na gruchające gołąbeczki i słuchać jak się sobą zachwycają. Na szczęście z tej sytuacji ratuje mnie Michał, który prosi żebym pomogła mu przy wyborze czegośtam. Zakochani nawet nie zauważyli, że zniknęłam i dobrze. Dziękuję Kubiakowi za ratunek i idę się dalej rozpakowywać. Bobek już zaprzyjaźnił się z moim łóżkiem, bo śpi nic sobie nie robiąc z moich protestów. Cóż… kochany durny piesek.

Co za farmazony O.o